gümüşten kuruntular biriktiriyorum kirpik koylarımda
Göğsüm sıkışıyor, dilim dönmüyor
harunî okuyor geceleri ruhum, iyileşeyim diye dört makamdan
geçmişimden gürültüler devriliyor
bana ne yapacağımı öğretme
kendi dilimin üzerine tökezledim
kanımdan siliyorum yüzümün sana açık öğretilerini...
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta