Harp Poemi Şiiri - Yorumlar

Şiirdeki hataları bildirdim, umarım düzeltilir..

Şair bu şiir ile Kaynak Şiir Dergisinin 1948 yılında açtığı şiir yarışmasında Nurullah Ataç, Ahmet Muhip Dranas ve Kenan Akyüz tarafından birinci olarak seçilmiştir. Aynı yarışmada Turgut Uyar ve Metin Eloğlu da 2.ci ve 3.cülükleri almışlardır.

Şairin yasal temsilcisinin kim olduğunu doğru olarak bilmiyorsanız yazmamak gerek. Şairin mesleği de 'asker' değil 'kimya yüksek mühendisi'dir.

ilk 1955 de okuduğum bir ŞAHeser.'bir tünelin kara ağzında kaybolan atalarımız ne yazıkki Deniz fenerinin aydınlığından yoksun kaldılar.Tanrımdan onlar için rahmetler diliyorum...

şiir bile demeyi beceremeyn ben,nasıl söylerim şimdi 'poem' sözcüğünü;!..

buna rağmen bir devrin ki,minnetle eğiliyorum can verenlere; izlerini taşıyan şiir için teşekkür ediyorum kurula...

kaldı ki ben,sonu utku ile bile bitse,savaşlara karşıyım..

toprağı bol olsun şairin diyerek bir bölüm eklemek isitiyorum buraya,izninizle:

'yıkımını düşünmek / yıkımım sınırların
bu benim düşüncem.
oysa sular kana devinim sınırlarda:
askerler / askerler / askerler
-ilk aklın ilk işi gibi
ilk aklın ilk işi gibi-
hep tetikteler...'

Aynen bende sizinkileri titizlikle okuyorum Fikret dostum. Ve içi dolu görüşler…
Bu dediklerinizin karşısında olduğum bir ima mı verdim yoksa? Yani bu yazdıklarınıza ben de katılıyorum.
Anacak bizim toplumumuz ‘ben’ = bireyselleşmiş değil (Avrupa’ da olduğu gibi) halen feodalite kıskacından tam arınamamış ‘biz’ toplumudur.

Ama şaşılası Avrupa’ da ki bu ‘ ben’ ler hastalanmış ve ‘bana banacılar’ olmuş; egoistlik sınırına dayanan maddeciliğe meyil vermişlikle toplumsal yaralar oluşmuştur..
Buna karşın bizde ki ‘biz’ de feodalite kucağında en az ‘ben’ kadar zorlanmaktadır diye düşünüyorum..
Ancak bizim bireyselleşmeye giderken yapacağımız ‘ biz’ kültüründen olan denge gelecekte görüşümce yurdumuz insanlarının, toplumun tam özgürlüğü, eşitliği, kolektifliği ve mutluluğunu getirecektir…

İyi de bunun şiirle, şairle ..edebiyat..sanatla ilgisi var mı ve bu ne? ..Şöyle var bence, hadi diyelim ki eğer bu görüşte yetkin şair olma yolunda bir şairsem yazdığım şiirler mutlaka bundan etkilenecektir..Burada edebiyatçının, şairin, sanat adamının içsel amaç ve yürüdüğü boyut toplumsal öğretmenlik değil, toplumsal sorumluluktur…

Sevgilerimi iletiyorken..iyi akşamlar diliyorum..
Saygılar..

Sayın Nadir,
Fikirlerinizi ilgi ve saygıyla okuyorum inanın.
Her konuda kimsenin tam fikir olamayacağı bir gerçek tabi.

Bence şairler şiir yazarken toplumsal bir öğretmen gibi davranmazlar. Daha doğrusu ,yola bu şekilde çıkmazlar.
Onlar,duyarlı yüreklerini devamlı rahatsız eden veya hazla dolduran tüm duyguları kaleme vurarak rahatlama hastalığına yakalanmış kişilerdir bence.
Bunu ,sadece kendi dünyasını yansıtarak yapan şairler de vardır,toplumsal sorunların acılarıyla kıvranan ve bunları şiirlerinde yansıtan şairler de.
Ama sonuçta, her sanatçı bunu kendini ve duygularını anlatabilme ihtiyacından yapar diye düşünüyorum ben.
Bu,düşüncelerinin doğru olduğuna şiddetle inanan tüm insanların hastalığıdır sanırım.
Toplum konusuna gelince..
Toplumları bireyler oluşturur ve bireylerin duygularına gerçekten dokunamayan bir şair ,toplumlara nasıl hitab edebilir ve onlara bir ışık tutabilir,yol çizebilir....?

Sonsuz sevgi ve saygılar.

Fikret Şahin
Sonsuz Saygılar.

Çok açık, çok sarih, çok muhteşem bir şiir, kusur arayacaksak şiirde değil bu şiiri yazdıran, düzende kusur aramalıyız. Şiirin ismine de takılmam, şairin kimliğine de takılamam...konu ne, şair bunu nasıl anlatıyor, okuyanı etkiliyor mu? şiirde sanat var mı. Bunlar benim için önemli; ne anladıysam, ona göre yorum yaparım; ama şiire yaptığım yorum, yanlışlarım eleştiriliyorsa kulak verir şiiri, bir daha yorumlar eleştirileri bir daha okurum...Şairin emeğine duygularına sağlık en azından şiirinde imge yapacağım diye komik durumlara düşmemiş...Şiirinde her imge kullanan başarısız mı? hayır. İyi şiiri herkes anlıyor az çok...

Sayın Fikret dostum,
Görüşünüzü dinlerim, katıldığım yerlerde var derim. Gelin görün ki o zaman derinlemesine ve genişlemesine konu daha da büyür. Örnek ben sanatın nihayetinde insan ve toplum için olduğunu düşünürüm. Sizinkini size bırakıyorum ama hadi diyelim ki siz de sanat sanat içindir demiş olun...

Şimdi burada sizin ki kötü benim ki iyi mi oluyor? Hayir ben bu anlayışta olmayı ret ederim. Ve hayır çünkü görüş ve inanç farkıdır derim.
Ki bu şiire dönersek acaba şairi, bunda bir mesaj vermek insanları, toplumu düşündürmek için mi yoksa şiirim şiirsel güzelliği odaklı mı bu şiiri yazmış/üretmiş? Bunu da ancak o şairin sanata, şairliğe ve şiire bakış açılarında görebiliriz.
Ve siz buna şiirsellik boyutu ile bakıyorsanız o sizin felsefi görüşünüz ve saygı duyulmalı inancımı belirttim.

Diğer genele indirgenen şiirsellikte ve içerikte ve daha doğrusu, neden şairlikte bilincinde olmadan şiir yazanlar konusu ise aldıkları 10 ar puanlar..o puanları verenler (edebiyatta var olan genelde ki bir yara ama sosyal iletişimlerde faydalı görülür gibi bir paradoks) şimdi işlenen temel deki vurgulanan boyutlar ve bu şiir, şair dışında diye düşünüyorum… Sevgilerimle..saygıyla..

Sayın Nadir Sayin,
Ne demek istediğinizin çok farkındayım.
Bir şiiri şiir yapan şey kesinlikle sadece içeriği olamaz.Yoksa ,içeriğnden,yüce felsefesinden dolayı kutlayacağımız ,belki de bir sanat harikası diyebileceğimiz yüz binlerce şiir olurdu bu sitede eminim. Ama malesef bu duygu,düşünce ve felsefeyi şiirlerinde katletmiş yüzlerce şiir okudum bu sitede .Bu da beni,şiirin şiirselliğinin daha önemli olduğu düşüncesine itiyor.
Bir boyacının,kullandığı renk değil de, yaptığı işi
ne kadar ustalıkla yaptığının daha önemli olması gibi belki.
Tabiki, kullandığı rengin güzelliği ve yaptığı işin mükemmeliğinin bir arada olduğu bir çalışma her zaman özel olacaktır bizim için.
Şiiri ,bizim için çok özel yapan ise;kendi duygularımızı ve felsefemizi içinde bulduğumuz bir şiirin son derece usta bir edebi tazla işlenişidir bence.

Burada ,sadece içeriğine bakarak şiire övgüler yazan yüzlerce okur, beş dakikada yüzlerce ''10'' puan alan ,sanatsal hiçbir değeri olmayan şiirler
gördüm ben ve bu durumdan gerçekten rahatsız oldum.
Belki bu yüzden, şiir sanatı için,şiirin içeriğini öne almaktansa yazılışındaki sanatsal beceriyi öne almak boyun borcumuz diye düşünüyorum

Sonsuz Saygı ve Sevgiler.

Fikret Şahin