Verirken son nefesini
Süzülen yaşlar yıkadı yastığını.
Buğulu gözlerle bakarken,
İnledi çok hafiften.
Yaşları, iniltisi hep isyandı;
Bu isyansa seyredenleri yakan bir köz!
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Sevgiden ve güzel duygulardan yana
kaleminiz ve o güzel duyarlı yüreğiniz
hiç incinmesin böyle güzel eserleri
bizlere sunduğun için doyulmaz bir paylaşım
yürekten alkışlıyorum sen sevgili kardeşimi
kutlarım başarılarınızın devamını dilerim
Harabe içindeki saray.Saygı ile.
Yaşları, iniltisi hep isyandı;
Bu isyansa seyredenleri yakan bir köz!
Lâkin ne gelirdi ki elden?
Karşıda yatan, sönen bir volkandı.....
Ne kadar da anlamsız kalıyor artık herşeyden el etek çekerken insanın mazideki gücü, kuvveti.
Sadece gözlerdeki çaresizlik ve bilinmeyene açılan kapının aralığından mana alemi uhreviyatında görülen hakikatler.
Manidar ve anlamlı şiirinizi kutluyorum sevgili Nuray bacım.
Selam ve dua ile.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta