Hapsolmuş cılız bedenine koca yüreğin
İçin için erimekte zaman aktıkça.
Yıprandı,
Yıprandıkça güçlendi koca yüreğin
Savaşmayı öğrendi, acılarla…
Sustu,
Sustukça yalnızlaştı koca yüreğin
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta