Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
İlk sevgiye benzeyen ilk acı, ilk ayrılık!
Yüreğimin yaktığı ateşle hava ılık,
Gök sarı, toprak sarı, çıplak ağaçlar sarı...
Arkada zincirlenen yüksek Toros Dağları,
Önde uzun bir kışın soldurduğu etekler,
Sonra dönen, dönerken inleyen tekerlekler...
Ellerim takılırken rüzgârların saçına
Asıldı arabamız bir dağın yamacına.
Her tarafta yükseklik, her tarafta ıssızlık,
Yalnız arabacının dudağında bir ıslık!
Bu ıslıkla uzayan, dönen kıvrılan yollar,
Uykuya varmış gibi görünen yılan yollar
Başını kaldırarak boşluğu dinliyordu.
Gökler bulutlanıyor, rüzgâr serinliyordu.
Serpilmeye başladı bir yağmur ince ince.
Son yokuş noktasından düzlüğe çevrilince
Nihayetsiz bir ova ağarttı benzimizi.
Yollar bir şerit gibi ufka bağladı bizi.
Gurbet beni muttasıl çekiyordu kendine.
Yol, hep yol, daima yol... Bitmiyor düzlük yine.
Ne civarda bir köy var, ne bir evin hayali,
Sonunda ademdir diyor insana yolun hali,
Arasıra geçiyor bir atlı, iki yayan.
Bozuk düzen taşların üstünde tıkırdıyan
Tekerlekler yollara bir şeyler anlatıyor,
Uzun yollar bu sesten silkinerek yatıyor...
Kendimi kaptırarak tekerleğin sesine
Uzanmış kalmışım yaylının şiltesine.
Bir sarsıntı... Uyandım uzun süren uykudan;
Geçiyordu araba yola benzer bir sudan.
Karşıda hisar gibi Niğde yükseliyordu,
Sağ taraftan çıngırak sesleri geliyordu:
Ağır ağır önümden geçti deve kervanı,
Bir kenarda göründü beldenin viran hanı.
Alaca bir karanlık sarmadayken her yeri
Atlarımız çözüldü, girdik
..........
..........
Kayıt Tarihi : 15.7.2000 08:43:00
Şiiri Değerlendir
© Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık
Sonra lisede bu şiir karşıma çıktı. Ne kadar hazırlık yapsam da bişey anlamıyordum. Edebiyat hocamıza şiirleri sevmediğimi bişey anlamadıgimi ifade ettim. Hocamız ugrasimi bildiği için bu şiir üzerinde bir hafta durdu. Bir hafta sonunda edebiyatın özellikle şiirin ne kadar muazzam bişey olduğunu anladım.keske her ruh bu şiirin özüne inebilse...
Aslımı el almış haram diyorlar
Hastayım derdime verem diyorlar
Maraşlı şeyh oğlu satılmış ım ben
Teşekkür eder,yüreğinize ve kaleminize sağlık derim...(Han duvarları )Şiir Ünvanı dahi ne kadar etkili.
Minnettarım Size...
Uykuya varmak için bu hazin günde, erken,
Kapanmayan gözlerim duvarlarda gezerken
Birdenbire kıpkızıl birkaç satırla yandı;
Bu dört mısra değil, sanki dört damla kandı.
.....
Şayet Nuh tufanında yazılmış olsa, gemiye mutlak alınacak tek şiirdi bu...
Şiir soyu burdan türerdi.
Harikulade şiirdi, seçki için kurula teşekkürler
Bozkır havası
Niğde güzellikler içinde
Bağ bahçe çiçekler
Sevgisi derin
Niğde’nin içimde.
Efsane şiir Han Duvarları güne yakışmış.
TÜM YORUMLAR (81)