Halil Büyükler Şiirleri - Şair Halil Büy ...

Öyle uzun zaman oldu
Rahat gün yüzü görmeyeli
Başımı yastığa koymayalı
Huzurla uyumayalı hayli zaman oldu
O kadar yoruldum ki hayattan
Bırak hayal kurmayı

Dokunmayın bana bu aralar
ben ben bende değilim umudum kalmadı artık benim
ne bir beklentim kaldı hayattan
nede bir muradım
artık eskisi gibi sorgulamıyorum hiç bir şeyi
sorgulamıyorum hayatım da ki olan biteni

Dokunmayın bana bu aralar
Dokunmayın ben bende değilim..
Kolu kanadı kırılmış meçhul bir seferdeyim
Yolunu kaybetmiş çıkmazlar dayım
Her yanı karanlıklar basmış
Hüzün doluyum bu aralar

Kimse bana ne yapmam gerektiğini anlatmasın
Ben hayatın her zorluğuna alışkınım
İhanetin acısını
Kemiklerimin iliklerine kadar yaşadım
Dostu da tanıdım düşmanımıda
Akrabayıda gördüm akrep olanıda

bakma bana öyle bakma
bir bakışla anlayamazsınız siz beni
benim ne yaşadığımı anlayamazsınız
hayatı okuyarak dinleyerek değil
bir tek yaşayarak anlar insan
kimin ne dediği umrumdabile değil

Dostunu düşmanını
Sen seçtiğin sürece güçlüsün
Kontrolü senin elinde olmayan
Bir hayat senin değildir..

Biz kime ne ettik ki böyle
Cani yansin diye diyr kendi kendimize ne etmiş biz böyle
Kader neden canimizi yakar böyle
Canimizi yakanlari effetmedikmi biz
Neden ettikleri halen canimizi yakar bizim böyle
Yaşadiğimizin bedelini ödemedikmi

Düşme düşersen elinden tutanın olmaz
Bir bir yar dediğin dost dediğin vefasızlığını görürsün
Yaşadıkların ağırlaşır taşıyamazsın
Yıkılır kalırsın sancıdan bir köşeye
Elinden tutanın da olmaz yaralarını saran hiç olmaz
Düşme arkadaş düşme düşersen

Düşme sakın düşme
Düştün mü..
Kendini aşmaya yol bulamazsın
Düştün mü bir kere çukura
Bir daha kalkamazsın yerinden
Omuzlarında yükün ağırlaşır

Öyle bir adalet dile ki
Bir daha kimse haksızlık karşısında
Susmaya cesareti dahi kalmasın
Öyle bir hüküm dile ki
Bir daha kimse zulme kalkışmasın
O ne güzel vekildir ki