Bir gün ölürsem
Kimse mezarımın başına gelip ağlamasın
Çok severdik demesin
Çünkü hiç sevmediniz
Hakketmediğim şeyler yaşattınız
Çok gece öldüm ben
Bir Gün Sende Anlayacaksın
Dünyanın Hasret Ölümün
İse Vuslat Olduğunu
O hiç Beklenmeyen Saat Geldi mi
Düşecek Saçların Önüne Ama Bembeyaz
Ama yorgun ama çaresiz
Bir gün sende öleceksin
Nedir senin bu halin
Gel isyan etme olanlara
Son pişmanlık fayda etmez cana
Ölüm kapını çalar bir gün
Ölümden öte gayri bir yer mi var..
Her hata bin nasihata bedeldir
Hatasını bilene
Her yanlış bin doğru eder
Yanlışını bilene
Arkandan konuşan insanlara takılma çünkü onlar bir takım Bilgisiz cahil
Onların konuşacak bir şeyleri olmadığından Konuşmak zorundadırlar
Akıl yanıltır Nefis aldatır
Sence bunlara rağmen
Öyle her şeye
Körü körüne bağlanmak
Bir tuhaflık değil'midir..
bir umuttur yaşamak
belki hayattan vazgeçtiğin o an
pes ettiğin her an
hayata tutunmaktır umut
hiç gelmeyecek olanı beklemektir
yeter artık bıktım değin o vakit
Yaşamak bu değil yaşayamıyorum
Kader örmüş ağlarını gülemiyorum
Ne dosttan yana güldü yüzüm
Nede zalim yardan vefa gördüm
Düştü yine gurbet ele yolum
Büktüm boynumu yürüdüm adım adım
Mutluluk bizden çok ırak be dünya
Biz mutluluğu gurbet ellerde unuttuk
Kelepçe vurdular kolumuza
Düşlediğimiz nice umutlarımıza
Hani sevenler
Yanındayım diyenler
Bu Dünya da Her Şey yalan
Her şeyden önce şunu bilmeli insan
Bu dünyada her şey yalan hepsi ziyan
Tuttuğun el aldığın nefes baktığın gözler
gözler bile yalan
Var mı hayatı ağlamadan güle oynaya yaşayan
Bu gün günlerden sen
Ve sen yoksun yanımda
Her yeri senin kokun sarmış san ki
Kilometrelerce uzaklardan hissediyorum adımlarını
San ki bu gün günlerden başka bir sen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!