Bakmayın suskunluğuma benim
Bakmayın durgunluğuma
Hayatla kavgalar içindeyim
Ölümle yaşam arasında
Gençliğim bir oyana bir bu yana savrulurken
Hayatın en acımasız tokadını en sevdiklerim den aldım
Bana hayatı anlatma
Ben hayatı
Her defasında ders alarak
Düşe kalka öğrendim
Daha 12 sinde yüreğimi koydular avucuma
Gelen vurmuş giden vurmuş
Garibanı ezen ezene
Böyle yaşamanın,
tadı kalmadı
Başkaldırmak farz oldu,
bu düzene
Korkusuz insan yoktur.
Korkularıyla yüz'leşmiş insanlar vardır.
Bedeli ödenmemiş bir hayat yoktur.
Sizin için bedelini ödeyen
göçüp giden insanlar vardır.
Sanma ki unuttum
Her şeyin bir zamanı var
Sanma ki sineye çektim
Her şeyin bir sırası var..
Yaptıkların yanına kar kalır sanma
Seni düşmanlarına küçük düşerecek
Her şeyden uzakduracaksın
Bana hayatı sorma
Ben hayatı yaşamayı değil
Hayatı yazmak için ne bedeller ödedim
Varsın siz yaşayın yaşayamadıklarımızı
Ben bir daha bir şey beklemem senden
Ne medet umarım senden
Nede bir şey beklerim
Beklemeyi bilmeyen gözlerden
Oysa ben her günün geçen her saatin her saniyesini
Seni beklemek ilen geçti gurbet ellerde ömrüm
Bana hayatı anlatma
Ben hayatı yetirince öğrendim
Düşenin dostu olmadığını
Her defasında düşe kalka öğrendim
Çarasizliğin acısını
Kemiklerimin iliklerine kadar yaşadım
Beni bana bırakın dokunmayın
Kendimde değilim bu aralar
hayata küsmüş canlı bir ceset gibiyim
dokunsalar her an yağacak bulutlar gibiyim
Beni beni bana bırakın bana
Bırakın da şu uslanmaz yüreğime yanayım
Nasılım diye sorma
Ülkem gibiyim işte
Bir yanım umutsuzlukla savaşırken
Bir diğer yanım
Hayat mücadelesi veriyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!