Mahallenin yıkık duvarı üzerinde
Çekirdek çitlerken aşık oldum sana
Rüştünü ispat etmemiş bir aşk
Duruyordu küçük avuçlarımda
Her saklambaç oynadığımızda
Yüreğim daralırdı
Seni bir daha bulamayacağım diye
Her ebe oluşum sana dokunmak içindi
Beni bırakıp gittiğinde akşam ezanıyla birlikte
Ağlamak içindi ardından
Kavgalarım, mahallenin çocuklarıyla
Tek yapabildiğim
Perili eve gidip
Perilerden medet ummaktı
Tek yapabildiğim çocuk olmaktı
Ve tek yapabildiğim şimdilerde
Çocuk kalabilmek işte…
Ömür DenizKayıt Tarihi : 25.3.2013 19:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)