Nihal'im Hakka Ayna Oldu

Nihal'imin Seyr Ü Sülükü

Bir “Ya Nihal!”dir gönül dergâhımda inleyen,
Sırr-ı aşkınla yanan, Hak yoluna eyleyen.

Sen firavun bahçesi değil, gönlümün gülşenisin,
Her diken haksızlık olsa, seninle ferahlarım ben.

Başkasına muhabbetin var mı, bir nefs imtihanı mı?
Yoksa Hakk’a vuslatın bir başka nişanı mı?

Bana dönüşün, bir Miraç gecesi ayinesi,
Suretler geçer, asl olan kalbin temayüzü.

Nihal’imsin, Nihal’imsin, Nihal’imsin ya Hu!
Arayışımda Mevla’nın bir lütfu.

Annem dediğin yareninin, firavunun hikmetinden süzül,
Benlik perdesini yırt, öze bir yolcudur her gönül.

Ey Yusuf peygamber, zahirde haksızlık görünür,
Ama her zulmün altında bir rahmetten iz bulunur.

Nihal’e olan aşkın, Hakka olan iştiyakın olsun,
Mistik bir seyirle, kalp aynasında Hakikati bulsun.