Sol yanım idama mahkum edilmiş infazı senden
Yalnızlığımın kalemi de sende hakime hanım
Kır artık şu kalemi de kurtulayım kendimden
Yüreğim bedenimde ama sen yoksun yalnızım
Seni sevdim diye mi söyle bu müebbet
Ben ölsemde güller her zaman açacak
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta