Hakikatın Acabası Şiiri - Selcuk Arısoy

Dinlediği ve okuduğu her şeyde arar oldu insan kendini,
Romantizm katılarak sunulan sözde hakikat şerbetini nice nefis içti.

Ruhunu esrarlı kelimelerle uyuştururken çoğu zaman,
Kendi dünyasını, şaşmış ölçüleriyle sayfa sayfa çizdi.

Hep siz haklıyken nasıl anlatırdım kendimi,
Öğrendim çok sonra hayatlarınızın kıyısında yürümeyi.

Keşkeler sarsa da kırgınlıklarla her yerimi,
Yalancı bir dünya kurdum kendime her yeri maskeli.

Hiç dönmez sandım ben olmayınca dünya,
Yarım kalacak tüm işler ve bitecek sanki bu rüya.

Dökülürken arkamdan bana dair ne varsa gönüllerde, damla damla,
En güzel eyvallahtır ölüm, varlığımdan rahatsız olanlara.

Yüzümde sıcak bir tebessüm sonra,
Geldim artık Rabbim, MERHAMET ET bu aciz kuluna.