Ey Habur, Habur, ey Habur, Habur...
Arzum gibi çok uzun ve çok derinsin.
Hep gürültülü ve çağıltılıdır çaban.
Aklına gelmez mi dinlenmek ve uyumak?
Hep inildersin, çığlıkla, haykırışla,
Ne ki duymaz kimse ne istediğini.
Amacın güçlenmek ve ilerlemektir.
Dar yatağını genişletmek istersin.
Dalgalarla atılırsın ileri, bağırışla ve feryatla.
Sen de benim gibi hasretsin özgürlüğe.
Toprağın bağrını yırttığın halde
Niçin yükselmediğini bilemem.
Bu denli güçlü olsan da,
Düşersin sevdasız denizin bağrına.
Senin gibi dertsiz ve yarasız olsaydım keşke.
Neşeli, beyinsiz ve yüreksiz yaşıyorsun.
Benim gibi olsaydın, Kürt olsaydın, görürdün
Gücünün derde ve yaralara dönüştüğünü.
(“Kimim Ben? ”den, 1973)
Cegerxwîn (1903-1984)
Kürtçe’den çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 28.6.2007 22:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Xabûrê Ey Xabûr, Xabûr, ey Xabûr, Xabûr... Wek daxwaza mın, pır dırêj û kûr Kêferata te, xum xum, û lew lew Nayên bîra te, ne razan, ne xew Her dem dınalî, bı qîrîn, gazî Lê kes nızanî ka çı dıxwazî? Armanca te ye, xurtî, pêşveçûn Cıhê te tenge, dıvê fırehbûn Pêlan dıdî xwe, qîr û fıryadî Tu jî wekî mın dıvê azadî Sînga vê erdê te çırand bı zor Nızanım çıra tu naçê berjor? Ev çende xurtî, bê daxwaz û vîn Dıkevî sînga Derya bê evîn Xwezka mın bı te, bê derd û bê kul Dıjî bı şadî, bê mejî û dıl Tu jî wekî mın, ger bıbûna Kurd Ev xurtîya te dıbu kul û derd. (“Kîme Ez? ”, 1973) Cegerxwîn (1903-1984)
TÜM YORUMLAR (1)