Güzel Bir Aşktı Şiiri - Huban Asena Özkan

Güzel bir aşktı...
Kelimelerimiz kaldırımlara dökülmüş,
Her sokak başında, bir vedanın ayak izleri.
Bir zamanlar, bu şehir bizimdi.
Duvarlar fısıltılarımızla soluk alır,
Pencereler bakışlarımızı saklardı.
Şimdi ise,
Bir siyah-beyaz film karesinde unutulmuş gibi duruyor:
Kapıları pas tutmuş,
Camları kırık hatıralar gibi titrek…

Bir çocuk, cebinden çıkardığı kırık tebeşirle
"Burada sevdik birbirimizi" yazdı duvara.
Yağmur silince,
Harfler gözyaşına dönüştü,
Her biri bir anı, bir pişmanlık…

Bir kafede unutulmuş bir çay bardağı,
İçinde soğumuş birkaç cümle,
Bir bankın üzerinde eski bir atkı,
Senin kokunu hala taşıyan…
Ve bir berber aynasında saklı kalmış
Saç telleri gibi kırık hayallerimiz…

En son otobüs de gitti,
Son durakta ismimizin yankısı kaldı.
Şoför, "Biletler geçersiz," dedi,
"Geri dönmek isteyen yolcular çok geç kaldı."

Ve ben,
Bir telefon kulübesinde unutulmuş bir çağrıyım,
Tuşları paslanmış, numaralar unutulmuş…
"Aradığınız aşk artık yok…"
Lütfen, küllerine bir gözyaşı bırakın.

Güzel bir aşktı...
Ben ise,
O aşkın son cümlesiyim,
Sana ulaşamayan bir mektubun son satırı.
Geriye sadece,
Bir çocuğun avucunda eriyen pastel renkler kaldı:
"Burada sevdik…
Burada öldük."