Bir sararmış ki doğa
Beti-benzi atmış
Belli ki kaç mevsim,uykusuz kalmış
Şimdi vakit tamam, uykuya yatacakmış
Dumanlar yükseliyor, bahçelerden
Güz kokulu,yedi iklim dört mevsimden
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
tebrikler..
Sevgili Mustafa İnanç ;
Şiirin bütününün , bir doğa yürüyüşü sırasında gözlerde canlandırdığı net çizgi ve renkler taşıyan tablo güzelliği bir yana ... Onun için kutluyorum içtenlikle ....., ama ya o son dize ....
'Ben insanları mevsim diye sevdim'
ne bir şey söylemeye dilim , ne bir şey yazmaya elim varmıyor inan ki. sadece bu dizeyi oturup karşısında seyretmek mi lazım bilemedim .
Sevgiler, kutluyorum ...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta