9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Ben, o ilk fısıltıyla kanatlandım.
Kimse bilmez yuvamı,
Zamanın kalbindeki, o duraksama benim.
*
Bilgeleri konuşturan, hikmet sanırlar,
Suskunluğun içindeki, o tek kelime benim.
Denizciyi boğan, dalga derler,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta