Gurbet Şiiri - Kasım Kobakçı

Duyarsanız ıssızda,
Sessiz ve ürkek esen,
Çamları, tel tel okşayan,
İnce bir tül gibi,
Dört yandan, inen sisi,
Kötü havadisi ileteyim:
Gurbettesiniz.
*
Vakit kışsa,
Gündüz ve güneş yoksa,
Şayet sen,
Sanki güneye karşı,
Bir daire çizip dönüyorsan,
Yokuşların dibindesin.
*
Hüzzam makamında,
Bir ağıt dillerinde,
Bitiremeyeceğini sanıyorsan,
Niçin bu başkaldırı,
Bu sessiz feryat,
Niçin boynu bükük,
Otlar, toprağın yüzüne?
Yazgıyı yazan, öyle istemiş,
Çözemez kimse.
*
Yaylada bir damda,
Esen yelden,
Göçen kuşlardan,
Bilgisiz,
Kuru asma dalında,
Donar bir sarı bal arısı,
Peteğini ördüğü sırada.
*
Niçin boynu bükük,
Otlar, toprağın yüzüne?
Yazgıyı yazan, öyle istemiş.
*
Demek zor gelseydi,
Kadim ezgiyi,
Zindan kapısı demir,
Sen çürüttün beni ömür,
Sen kopardın beni,
Yuvamdan ve eşimden.