9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Güneşin altında, başka bir şey düşünemem.
Bu sonsuz daireden, artık asla çıkamam.
Sapların hışırtısı, öküzlerin ağır yürüyüşünde...
Tükendim, bittim, geçmişi anımsayamam.
*
Döğenin gıcırtısı, hep aynı perdeden.
Kurtulamam bu sesten, bu tozlu işkenceden.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta