Güneşin uykudan uyandığı bir saate
Kaçıncı sokağı geceden sabaha emanet ettiğimi bilmiyordum.
Düşüne düşüne kaldırım taşı sayarken,
Karanlığın kollarında sabahın ışığına vardım.
Kendimi kimsesizlerin iskelesinde bulduğumda ise
Karşıyaka’nın taksicisine senin adresini sordum.
Uzun uzun baktı gözlerime,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta