Boşluğun ortasındayım ve buğulu bir sabahın ayazında.
Yalnızlığın en karanlık renginde ve sessizliğinde.
Elimi bir günebakan çiçeğine uzatıyorum
Daha çok taze ve nazik üzerinde geceden kalmış bir kaç çiğ tanesi
birlikte güneşe doğru yol almak geliyor içimden sonsuza dek ışık kovalamak.
Teklifimi sunuyorum O da siyahlardan bezmiş hikayesini bana anlatıyor dinliyorum
Hikayesi mor ve zaman zaman kırmızıya çalıyor
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta