Çok yoruldum, çok
Buhranlı gecelerde sabahı ederken gözlerimin dalıp gitmesinden
Buruk, acılı sevinçlerini doğuran haksız ve yarım galibiyetlerden
Kendimden çok yoruldum
Bazen soruyorum kendime, 'nereye kadar taşıyacağım bu ölü toprağını?'
Sonra duruyorum, 'zaten neyi kazandım ki' diye düşünüyorum
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta