kızılı çalan,
kızıla çalan bir gündönümünde yine...
alevlenmiş sularla dönüyoruz yaşama
yüzlerimizi
bırakarak...
zorlu aşklara 'seni seviyorum' diyerek,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
ateş ve duman -duman ve kül- kül ve ateş,
yani kızıl, yani gri, yani siyah
dönüşürken birbirine
böyle birikiyoruz kendimize.
gün, dönmüş yine geceye...
çok güzel bir şiir sevgiler..saygılar....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta