-ben sana her gelişimde, simsiyâh bir geceyi ardımda bırakır(d) ım...
gün gölgesi değil bu fecir aydınlığıdır
bâd-ı bahar titreşir birazdan pâre pâre
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiirde şairler şairi Fuzili'nin nefesini sesizledim.Kalemine ve yüreğine sağlık.
O AYDINLIĞIN YANIBAŞINA KIVRIL ŞAİR...
AN GELİR GÖLGELERİN UÇURUM GÖZLERİNDE SİLİNİVERİR ELLERİNDEKİ AN...
TEBRİKLER...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta