GÜN BATIMI ŞİİRLERİ

İNSAN

Her gün batımı ayrı bir hüzün
Umudu yitirmiş ağlıyor insan
Yeni gün doğarken açtı mı gözün
Gönlünü özleme bağlıyor insan

..

Bir gün batımında aldık sazı elimize,
Vurduk kendimizi dağlara.
Dikenli patikaları aşarak ulaştık düze
Gün batımı yerini geceye bırakmıştı.
Gökyüzünün altında
sazımızla konser verdik yıldızlara.
Biz çalıp söylerken,
..

Bugün hava biraz bulutlu;
-dünkünden daha gri yani,
Geçen gün soran gözler,
-bugün kaçakları oynuyor.

Sanki gün batımı;
-göz gözü görmez oldu
..

Ne hayat anladı beni
Nede ben hayatı
Ne sana anlatabildim kendimi
Ne de sen beni anladın

Mutlu olamadım zevk duymadım
Aldığım nefeslerden
..

Bir gülüş ardında, üzgünlüğüm.
Ateşim, bir sigara da.
Çok şey var anlatılacak, söyleyecek.
Saatler yetmeyecek,
Yetmeyecek zaman.
Kaç ömür geçsede aradan,
Bitmeyecek bu şiir....
..

Periler diyarında her periye bir baca,
Kurularak süslenmiş Nevşehir’in dört yanı.
Güzellikler içinde çözülmeyen bulmaca,
Şapka giymiş bacanın görünmeyen dumanı.

Nevşehir’e gidenler Üçkızları görmeden,
Dönerse gördükleri güzellik yarım kalır.
..

açıyorum ellerimi
parmak aralarıma kızılca bir gün batımı doluyor
isyan ince bir sızı
törpülenmiş, üstüne zincirler vurulmuş
aklımın zindanlarında unutulmuş
nasıl bir yol buldu
hangi çatlaktan sızdı yüreğime
..

Sen saklarken kendini
Gün batımı şehirler aynasında
Bense beklerim seni
Gecenin kör karanlığında
Mevlana'nın şeb-i arusunda
Yunus'un virdi gibi gece yarısında
Yokluğun var, sen yoksun
..

Bal içinde bir damla zehirmiş
Aşk denilen yuttuğum yalan!
Tezattan tezahür ederken keşkeler
Dudaklarıma kilit vurdurur sır

Beni hayata bağlayan kaygılarım
Ve; var oluş sebebim ölüm
..

bir doğuş hikayesi dünyaya gelir kardeş
tırmalarken rahmini ruhuyla olur sırdaş

insan denilen kale muhteşemce yapılar
alemleri geçerek aralanır kapılar

emeklerken hayatı gölgesine yabancı
..

Ilgıt ılgıt eser meltem rüzgârı,
Çeşme’dir Ege’nin şirin kucağı,
İstanbul dünyanın cennet yatağı,
Gözdesidir dünyanın, güzel Türkiye'm.

Deniz, güneş Edremit’te şâhika,
Gün batımı Kapadokya hârika,
..

Nemlenmiş gözlerin, gülmüyor yüzün
Yüreğini yakan, yar mı cananım
Gizlenmiş içine, bir derin hüzün
Saçlarına yağan, kar mı cananım

Kara talihimi, gülmez bahtımı
Kaç kere salladın, gönül tahtımı
..

Ufukta kaybolan,
Güneş gibisin.
Günbatımı diyorlar adına.
Dağlar ve dalgalar,
Girdi aramıza.

Biliyorum.
..

Saçaklar altı bankta oturdum, akşamım yakın
Kollarım yanlarda, yaslanmışım ardıma
Saatler gün batımı, seyri sefamda bir akşam
Yine düşlüyorum, ufkumda sen, hayalimde sen

Sitemim sana ey gönlüm, erken daldın gece uykuma
Akşamsız sabahları verdin, yar diye sensiz koynuma
..

Gün batımı kül rengi bu akşam
Sabahına kor kırmızısı uyandım bu günün
Ellerinde karanfillerle bir çocuğun
Paramparça düşlerini gördüm bu gün

Gördüm,insanlığa lanet okuyordu güneş tüm gün
Dereler azgın,bulutlar tedirgin ve ağaçlar toz buz bu gün
..

Gün batımın da şarkılar söylüyorum
gün doğuşun da sabahları uyanıyorum
erken eve gelmek için çabalıyorum
gün batımın da şarkılar söylüyorum

gün batımı bana sabahı hatırlatıyor
günün doğuşu ise yanlızlığımı
..

Ey vefasız sevgili,
dumanlı nefeste
duygulu bir şiirin etkilediğiydi gönlün
hep bana göç edişinde sinerdim kuytulara anlamsızca
korkardım kırılmandan; bırakıp yine kaçarsın diye…
…
Nisan gidiyor eli koynunda…
..

Bilemiyorum,
daha kaç ay,
daha kaç günüm var yaşanacak …
kaç gün batımı,
kaç mehtap göreceğim,
denizi ışıklarıyla gümüşe boyayacak…
nasıl geçecek kalan ömrüm.
..

kosturuyor zaman bilinmezlere
at üstünde rahvan sürer binici
gündüze gebeyse gece
iste geliyor ayak sesiyle

çok anlamli sözcüktür gün batimi
puslu anlara açilan kapinin
..

Şu garip sazımı vurup sırtıma,
Şöyle diyar diyar gitmek istedim,
İçimde küllenmiş acılarımı,
Burada bırakıp gitmek istedim.

Gidip de geriye daha dönmesem,
Özlesemde kan otursa yüreğim,
..