Gün batarken başlar yanlızlıgım

Önceleri gün batarken başlardı yanlızlıgım...
Yoklugunu yüregimin acısında anlardım...
Karanlıgın boşlugunu yoklugunda farkettim ilk kez...
Ellerim sensizdi artık, yokluguna kelepçe...
Damlıyordu göz yaşlarım gün batımında..
Aglamakta,aglamakta kâr etmiyordu artık,
Yoklugunu yok etmeye....
Oysa şimdi gidişinle büyüdü yanlızlıgım..
En derin karanlıga gömüldü bütün umutlarım..
Gün batarken aglar, aglar yanlızlıgım..
Gelmeyecegini bile, bile
Dönmeyecegini bile, bile
Bekliyor umutlarım yarınları..
Yarınlar umutlarım oldu,
Umutlarım sen, sen gün batımında..
Güneşi tutmak istedim ellerimle
Gün batımını yok etmek için...
Yıldızlara fener taktım bir, bir
Geceyı gündüz yapmak için....
Her şeye,
Ama her şeye razıydım bitanem
Beni bırakıpta gitmeseydin..
Önceleri gün batarken başladı yanlızlıgım...
Oysa şimdi gidişinle başladı yanlızlıgım...
Yoklugunu yanlızlıgımda saklıyorum(ilal ebet)
Sevgini kalbimde, kalbimde saklıyorum (ölenedek) ...