Güneş sıkılmamıştı kendini her an göstermekten
Ve ay vazgeçmemişti güneşin peşinden gitmekten
Ve çocuk sahibi oldular bu yıldızlar bir zaman
‘Gün’ koydular adını, vazgeçmediler onu sevmekten
Milyonlar sene geçti aradan, Gün büyüdü
Emelleri, hayalleri, ümitleriyle birer sümbüldü
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta