Herkesin gündüz dediği başkaymış.
Kimi dokunurmuş bir lambaya,
Kimi huzur ararmış aydınlık diye,
Kimi biraz güneş.
Benim gündüzüm gülüşünle başlıyor oysa,
Aydınlanıyor kahvaltı sofram tebessümlerinle,
Kahkahaların dans ettiriyor sokak güvercinlerini,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta