abdullah oral Eylülzamanı kitab
İnanılmaz bir aşkla sarıldım gülüşlerine
On dördümde, demir düktüm potalarına, sevincin
sana oğul tadında günler yaşatmak için anne
Yeni oyunlara takılı, kırk beşinde hala çocuk elim
Hep acıya, kedere mi, açılacak kapılar anne.
Soğuk tutmuyor nakışız tahta kapılar
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Yüreğime kurşunlar dökerdim anne
Söküp alabilseydim”,içindeki kanser ağrılarını
Tırpanlandı umudun, gonca gül veren dalları
İçimde büyüdükçe büyür mavilere özlem
Savursan saçlarını hani şöyle yüreğimin kumsalına-
Gülüşlerinden yıldız toplasam yarınlara canım anne…… Harikasın Halkımın Ozanı
http://www.fotokritik.com/1681236?pgNb=
İzin?
Saygılar.
tebrikler şair
ÇOK GÜZEL, AKICI VE MANA YÜKLÜ. GÖNLÜNÜN DERT GÖRMEMESİ DİLEKLERİMLE ŞAİR YÜREK..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta