ölümdür eğilen üzerime
hasta yatağımın başında
nerdendir bilinmez
bir acı sızmıştır gülüşüme
ya da bir gülüş acıma
eğil öp alnımdan
acı uçsun dudağımdan
terden ıslanmış saçlarımda
dolaşsın soğuk ellerin
son ve sonsuz el olsun
bana uzatılan ellerin
ilk el olduğu bilinmesin
(Aralık94-İstanbul)
Kayıt Tarihi : 5.8.2001 15:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!