Gülün Dikeni Şiirleri - Şair Gülün Dikeni

Özlem diyorum özlem;
Ne yürek yakıcı bir ateş!

Dile getirmek için,
Kelimeler ararsınız.

Rüzgarlı bir sonbahar sabahında,
Bir çınar yaprağı gibi,
Tutunamadım dallara,
Başkalarına hayat vermek için,
Yeniden düştüm kara toprağa!

Çocuk;
Sen papatyalı yollarda,
Geleceğe koşarken,
Ben sırtımda, geçmişin ağır taşları,
Yokuş yukarı, tırmanmaya çalışıyorum...

Gözlerimin önünden birer birer,

Çocukluğum ve cocukluğumda,

Yaşadığım Dramlar geçer!

Bir Bayram gününde,
Çocukluk yüreğim sızlıyor!

Tekrar yaşanması mümkün olmayan,
Anılar birbir,
Canımı acıtıyor!

Yorgunum;
Çok uzaktan geldim,
Tut elimden,
Aç Cennetin kapısını!

Yorgunum, çok bekledim,

Bazen ağır geliyorsunuz.

Başkalarına değil,

Kendinize.

Gün olur zaman durur,
Gün gelir herşey unutulur!

Geçen zamanın faturası,
Çok ağır olur.

Gelme artık ne Eylül'de,
Ne de Ekim'de,
Çünkü ben Zemheri'deyim, Zemheri de..

Çok oldu!

Sen benden gideli,
Vakitsizce terk edeli,
Çok oldu!