Bir sızı var annem,
Yüreğimin en derininde!
Elim ulaşmaz ki,
Merhem süreyim.
Sızlar da, sızlar!
Bir Şubat ayında,
Çocukluğum üşüyor,
Çocukluğum ağlıyor.
Çok üşüyorum!
Eksi otuz derecede,
Bir yanım güllük, gülistan,
Bir yanım kış, kıyamet!
Araf'tayım...
Öyle ağırım ki kendime,
Görünmez yaram,
İflah olmaz, çare bulunmaz!
Kime gitsem,
Kime şikâyet etsem?
Seni,
Sensizlikte yaşamak,
Sen bu duyguyu bilemezsin!
Bir çölde kavurucu,
Güneş altında...
Içimde bir sıkıntı, bir sızı,
Gurbet gibi, özlem gibi,
Yokluğun, gece gibi karanlık,
Güneş'e hasret...
Seni içimde hep öldürmek istedim.
Ama, başaramadım.
Her seferinde daha da güçlenerek geldin,
Ve sen beni öldürdün...
Bitti umutlar, bitti hayaller!
Gittiğinle kalmadın,
Çocukluğumu da götürdün!
Pembe bağcıklı abuçılarım, hep hayalimda kaldı!
Biz ne zaman vurulduk biliyor musun annem?
Hayalle, gerçeğin arasındaki uçurumu farkedince annem!
Ve o gün haddim olmadan sana bağırıp, çağırdım annem!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!