Gözyaşıyla doğar insan ölümüne kadar akıtacağı
Ne kadar ağlasada tükenmez gözyaşı pınarı
Tanrı bunu bilerek sonsuzluğundan bir damla bırakmıştır bu pınara
Gülümseme ise uzaktır doğuştan
İnsan belkide acı çekmek için gönderilmiştir sonuna kadar
Aldığı nefesi geri vermek değilde çektiğine şahit olmaktır aslında acıların en büyüğü
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta