Sayfalar dolusu
Şiirler yazsam
Ne fayda..
Üstüne alınan
Hep başkaları ise..
Sahi,
Ben yoksam sen de hiç bir şey değilsin..
Sana kimlik olanda,
Sana can verende,
Değerli kılan da
Kalemim..
Kadın ve gece çok yakışıyorlardı birbirlerine..
Kadın geceye yazardı şiirlerini,
Gece kadına gönderirdi ilham perilerini..
Kadın simsiyah saçlarını salardı gecenin ayazına
Gece öperdi her bir telindeki yıldızı...
İdealleri olmalı insanın..
Koşacağı,varmak isteyeceği bir hedefi olmalı..
O hedefe vardığında da o mutluluğu yaşamalı doya doya..
Ertelememeli isteklerini,
Arzularını,
Sevgilerini..
''İyiyim'' demek,
gülümsemek yetmiyor!
Bazen sabretmek çok yoruyor insanı..
İşte tam o anda başlıyor
hayatla imtihanın..
Hayatın sana ne getirdiği değil,
senin hayata ne kattığın önemli..
Bir izin,
Bir imzan kalmalı gittiğinde..
Etrafa saçtıkca yüreğimin sesini azalmıyor hüzün
Büyüyor,çoğalıyor, taşıyor..
Kaplıyor her yanı..
Yarama merhem olacağına tuz basıyor gamlı sözcükler
Yazdıkça yükseliyor
Nereye gidersen git
gittiğin her yerde
kendin ol..
Samimiyetin
Kimliğin olsun..
Yanınızda olup,
her türlü şartlarda
sizi sevmeye devam eden
insanlara sarılın..
Hayat bir yerden acıttığında
Yüreğinin sesini
duyabilecek
biri varsa hayatında
sıkıca sarıl O'na..
Çünkü,
.....:((((