Bir kadın ağlıyordu..
Siyah saçlarının çevirdiği yüzünden
Bir yıllık kahır dökülüyordu
Gecenin rezil karanlığına..
Ve yalnızdı o kadın..
Böyle yüreğime yazmışken seni,
Dağlamışken her harfini,
Ömrüme ömür diye katmışken nefesini,
İnce ince işlemişken her sözünü,
Bende ölümlü değilsin be sevgili
Ben senin özgür yanını sevdim..
Öyle fütursuz,serserice,
Kurallara baş kaldırmanı..
Deli dolu sevmeni,
Severken hudut tanımamanı,
seni kendime nefesim kadar yakın isterken,uzaktan sevmek de ne demekmiş..
yarına garantimiz yokken seni yarınlara erteleyemem..
her dakikamız bize emanet verilmişken,
zamanı böyle hoyratca boşa harcamak istemiyorum...
ben seni uzaktan sevecek kadar korkak da değilim..
Gözlerimde ne vardı
biliyor musun?
Nerden bileceksin..
Sen hiç gözlerime
yüreğinle bakmadın ki hiç?
''Ben şairim'' dedi kadın..
''Kırılmışlığımı,acımı,küskünlüğümü,
sevinçlerimi,sevgilerimi biriktiririm..
Kusmam insanların yüzlerine öfkemi..
Yazarım..
Yüreğimin çığlığını dizelere dökerim..
Dostluk neydi?
Bir kadehin beyazında buluşup
aynı sevgiyi tatmak mıydı..
O sevgide coşkuyu,
bağlılığı,
arkadaşlığı bulmak mıydı? ..
İçimde bir çocuk;
biraz kırılgan, biraz utangaç
öylesine yangın,
öylesine sevdalı
bekler durur gelmeni..
-
Ali Can
Tüm Yorumlar.....:((((