Hep geceleyin,
ansızın,
aklım fikrime sığmaz iken
geliyorsun..
Öyle usul usul değil
bağıra çağıra
Oysa bildiklerim yetmezmiş yüreğime..
Daha çok,daha çok bakmalıymışım gözlerine..
Daha çok dokunmalıymışım
Binlerce kez söylemeliymişim ''seni sevdiğimi''..
Öpmeliymişim doya doya
Tutmalıymışım ellerini
Oysa yaptıklarım yetmezmiş yüreğime
Daha çok daha çok bakmalıymışım gözlerine..
Daha çok dokunmalıymışım
Binlerce kez söylemeliymişim sevdiğimi..
Ahh be sevgili
Ne zaman karanlıkta kalsam
Vatan toprağı gibi sarıp sarmalar
aydınlatırdın beni..
Ne zaman üşüsem
Memleketimin güneşi gibi göğsüne yatırır
Yeni şeylere ihtiyacımız var..
Yeni umutlara,
yeni sevgilere,
yeni arkadaşlara,
ve yeni bir dünyaya..
Evi ev yapan ne tuğlalar nede içinde ki mobilyalardır..
Evi yuva yapan; odalardan yükselen çocuk sesleri,mutfaktan yayılan çayın o büyüleyici kokusu,birlik ve beraberliğin verdiği o güven duygusu,
ve bir annenin şefkatli elleridir..
Her odasından yüreklere dağılan annenin o bağışlayıcı sevgi kokusudur yuvayı yuva yapan..
Sana ait ne varsa hiç unutmadım..
Hala o sevdalı adamsın bende..
Hani yüzüm avuçlarındayken
Uçururdurdun ya beni aşka..
İşte ben seni düşündüğümde
Düşüyorum şimdi senden ötelere..
Tık yok..
Susmuş odadaki tüm nesneler..
Alkışa duracak birazdan zaman..
Hadi değdir acını acıma,
Ateşin ateşimle soluklansın..
Nefesin nefesimde can bulsun..
hiçbir şey değişmiyordu
sadece biraz eskiyordu duygular..
unutulur gibi olsa da
unutulmuyordu..
zamanla külleniyor olsa bile
ara sıra yakıyordu..
.....:((((