Herkes yanlış, ben doğruyum.
Herkes pis, ben temizim.
Herkes kötü, ben iyiyim.
Deli miyim neyim
Herkes gülüyor, ben ağlıyorum.
Canım dediğinde canın çıksın demeliymişim
Aklının daha öncekinde olduğunu bilmemişim
Artık onu unuttum nefret duyuyorum dediğinde
Nasıl da inanmışım, ben seni hiç tanımamışım
Senin için tuttuğum her şarkı çok şey anlatmış
Sevgim dünya kadar büyük
Yıldızlar kadar uzak
Gündüzler kadar aydınlık
Güneş kadar sıcak
Ama
Hüznüm asırlar boyu sürer
Ne, sen ne diyorsun unut mu
Durduğun yerde nerden çıktı bu
Kalbinin ateşi başına mı vurdu
Bu kulaklarım doğru mu duydu
Sen ne diyorsun, unut mu
Dünyada boş, boş dolaşır gezeriz
Kimi gün üzülür kimi gün üzeriz
Zaman, zaman canımızdan bezeriz
Dünya, dünya yalan dünya
Var mı sana doyan dünya
İşten işe koşuşuruz
Sevgi bu mu aşk bu mu?
Bu yol aşkın yolu mu?
Allah’ım böyle sevgi bir daha bulunur mu?
Seven kalp sevgiden yorulur mu?
Seviyor derken sevgisiz kalınır mı?
Yalanmış sevgin, yalanmış sözlerin
Herkes yatağında mışıl mışıl uyurken,
Bugün gece uykum dağıldığından
Seni de düşündüm bir an
Ne kadar yorucu olsa ders günlerin
Okullar sömestre tatiline girdiğinden
Elinden oyuncağı alınmış çocuğa benzemişsindir hemen
Hani bulutlu havada güneşimdin
Güneşli havada söndü güneşim
Hani benim için canını verirdin
Canımı aldın benim
Sana yazıklar olsun derim
Aşkına olmuştum kul, köle
Her şeyin yenisinedir hepimizin özentisi
Her yıl büyük coşkuyla karşılanır yeni yıl
Bilmeyiz kısa sürede eskitiriz onu da
Biz mi yılları yıllar mı bizi eskitir o hep tartışılır
Yıllar geçer insanlar olur ihtiyar
Olsa da genç olsa da ihtiyar
Sen beni dinlemiyorsun
Sözlerime değer vermiyorsun
Sevgimin büyüklüğünü hala bilmiyorsun
Bu böyle olmaz haydi sen yoluna ben yoluma
Ben mutluluk sense macera arıyorsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!