Gülşen Gülmez Şiirleri - Şair Gülşen Gülmez

Yaşamadım hiç baharı
Hep gamından tasasından
Rüzgar gibi geçti yıllar
Bakakaldım arkasından

Dün gece
Başıboş dolaştım
Sokaklarda
Her ayak sesine döndüm
Senmisin? ....
Evlerin ışıkları söndü

Karanlık bir girdap
Usulca içine çekmekte
Kapayıp gözlerini
Bırakıverse usulca
Söner mi içindeki kor? ...
Saçlarına ak dolmuş düşlerin

Hayrola
Yenimi geldi başına aklın?
Oysa pek mağrurdun giderken
Eski ben değilim
Söküp attım
Senden kalan her ne varsa...

Yıllar ne kadar
Değiştirdiniz
Aynada kendimi
Tanıyamadım
Benim mi bu yüz
Bu soluk beniz

Ne ummuştum neler bıraktın kapıma hayat
Öyle yaldızlı beklentilerimde olmamıştı senden
Biraz huzur,gülümseyebilmek yaşarken hayatı
Ne bozlaklar sözledim avazım çıktığınca
Özlem tüten şiirler yazdım,kalemin hıçkırık sesleri arasında
Sen varya hayat, öyle bir çelme attınki bana

Gitmek istedim bu gün
Herşeyden..
Kendimden gitmek istedim
Üstüne üstüne gelirken hayat..
Paslı bir pranga
Parçalayan bilekleri..

Sesin kulaklarımda eskidi Adın dilimde Gözlerim uzaklarda eskidi, Duvarda resimlerin Tenin tenimde eskidi Ellerimde düşlerim... Eskittim umutları sözlerinde Kurudu göz yaşlarım.. Zamanı eskittim takvimlerde Ağardı bak saçlarım ޞarkıları eskittim özlemlerde... Her şeyi eskittim, Bir seni eskitemedim Yüreğinde eskittiğin kadar ޞu an direnişte anılar Bir gün sende eksileceksin içimde ޞimdilik hala gücün var... 01.10.2011

Sigaram gibisin
Her solukta bir parçamı yok eden
Elimi uzatsam yalnızlık
Uzaklaşsam özlem...
Senli yalnızlıklar yaşadım
Can yakan..

Yorgun bir kaptanım ben
Uçsuz bucaksız denizlerde
Dalgalar kudurmuş sanki
Martılar çığlık çığlığa
Alıcı kuşlar gibi
Dönüp duruyor üstümde