Her uzandığında ellerim
Süzlüp akıyorsun avuçlarımdan
Her değdiğinde nefesin
Bir buzul daha kopuyor kutuplarımdan
El ayak çekilip sardığında karanlık
Tülden bir gecelik gibi
Dokunacaksan ucuyla istemem
Sevişler ucuyla dudaklarının..kenetlenmeden
Parmaklarının ucuyla tüm dokunuşların
Ellerim ellerine,
Gözlerim gözlerine,
Kulaklarım sesine hasret....
Kulak tırmalayan
Özlem nağmelerinden bıktım..
Dön artık
Sen ve ben
Biz oluverdik nasılda
Farkına varmadan....
El ele dolaştık gün batımında
Bütün kızıl-mor hayalleri
Duvarlar var,
Pembe, mavi ,sarı
Duvarlar var
Ahşap, el işlemeli
Duvarlar var,
Yorgun,dökülmüş boyası,yeşermiş nemden
Dostunum......
Çok duydum bu
Süsslü lafları
Yanlızlığımda Kollarınla değil
Yüreginle sarılabilirmisin
İhtiyaç duyduğumda
Sen gözümün feri
Gönül otağında yanan tek mum
Bir kendini aydınlatır ışığın
Bencilce....
Alevin kıvrılarak yükselirken
Siyah bir istir ardında kalan
Ne güneş eskisi gibi
Ne de ay
Gönül tutulması bu
Zifiri karanlıkta..
Eser kalmamış
Sevdanın ayak izlerinden
Ne yüzünü görmek
Nede sesini duymak istiyorum
Düştü bak masken yüzünden
Ne varsa senden kalan
Silip attım...
Gözlerimin izi kalmış,
Gördüm senin gözlerinde
Sanki özlemişsin gibi
Hep hasret var,sözlerinde
Dağlar mı, girmiş araya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!