Gülşen Gülmez Şiirleri - Şair Gülşen Gülmez

Hey..! sen ruhsuz
Buraya kadarmış
Artık üzülmek yok..
Değmezmişsin..
Elin kirli..dilin kirli
Ruhun bile terketmiş

Çekip gideceğim bir gün
Arkama hiç bakmadan
Bıktım artık
her seferinde
Yeniden başlamaktan
Bir daha

Alaca karalık
Yıldızların ayak izleri
Silinmiş tek tek
Ay almış başını gitmiş
Sessizlik kulakları tırmalıyor
Bütün lambaları yakın bu gece

Sustum
Gelecek güne
Çekip giden düne
Bu güne
Hep sustum....

Hava buz gibi
Penceremi tokatlıyor rüzgar
Kararmış gökyüzü
Üstüme üstüme geliyor bulutlar
Boğuluyorum..
Martı sesleri geliyor uzaktan

Klonlanmış yaşamların
Koyu lacivert sığlıklarına
Terkedip tüm beyazları
Köpüren dalgalara inat
Çığlık çığlığa şarkı söyleyen
Martların ayak izleri

Çığlık çığlığa sustum
İçimde
Tıklım tıklım yalnızlık

Yüreğimde demledim
Yaşanmışlıkları

SENSİZLİK...

Gecenin hüznü
Yine seni hatırlatıyor
Sensizliğin ağırlığı
Kabus gibi çöküyor

Ne garip
İlk kez bu kadar yakın
Ve ulaşılmazsın bir o kadarda
Senden sonra
Bütün sokaklarını dolaşıp
Aradım seni

Evrende bir kum tanesi gibi
İçimin dehlizinde kayboldum bu gün
Sesimin çıktığı kadar haykırsam
Bulabilir miyim kendimi yeniden arasam...

Kulakları tırmalıyor sessizlik