ömrümüzün özeti sanki
bu son vapur
iş çıkışı da değil ama
isleleden sarkmış kalabalık
içerde bir vesvese
dudaklarda manasız sözler
hüzün renk değiştirir bazen
kırmızıya çalar
dolar içine sıcakça
tükenmeyen özlem gibi
bazen mavi olur
tersten esiyordu rüzgar
özlemin vurdu suratıma
içime içime ağladı gözlerim
yine de
beni merak etme sen
taze gelin endamıyla
süzülüyordu
ayın üstüne üstüne bulutlar
simsiyahtı etraf
el yordamıyla araladım siyahı
samimiydi siyah
İsmi: Yalnızlık
insanın insana varması zor
esir kıldık zira
masum düşleri
karmaşık gerçeklere
yontacaksan
karabiber ağacını yontacaksın
kırmızıya dönüp urbası
çingene ruhu uyanmadan
salınan bir dal olamadan
eylüle gebeyim
yaşam adına
sonbahar ne güzel mevsim
yaprakları saklarsın koynunda
hışırtılı kuru sadelikleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!