Kâbe mahzun
Kureyş hüzünlüydü
gözyaşı döken göz değil,yürekti ağlayan
zifiri karanlığı eriten aydınlığın
güneş renkli alın yazısı insanlığın,
diri diri gömülen kız çocuğun
yüzünde ay gülüşlü can Mihriban!
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
çok güzel bir şiir okudum hislendim bu hissi yaşatıgınız için teşekürler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta