Bırakmamak gerek anı,
Bırakmamak gerek mutluluğu.
Aksi halde bacaksız kalır huzur.
Sakat elle de sigara içilmiyor ki.
Dudaklarım sözlerime kör, ama diri içten içe bakışlarım.
Yani yüreğimle konuşuyorum.
Hani neredesin?
Masal gibisin.
Bir varmışsın,
Altın olduğun gerçeğiyle karşılaşınca
İnsanlar, yanına her yanaştıklarında
Bir parçanı da koparıp
Kendileriyle birlikte götürmek isterler.
Ya altın olduğun gerçeğini sakla onlardan,
Eksik ömrümün o dönüm noktalarında karşılaştığım,
suni aşk hikayelerim oldukça doyumsuzlar. Bundan mütevellit,
döşe hızlı hızlı çarpan kalbimin kara tülbentlerini,
düşüncesizce bağlıyorum kara yazgılarıma.
Boşluklarımdan iğreti çıkarlar sağlayan ben ve diğerleri,
Boşluklarından dolduruyorsun beni,
Yalanlar sarmasına rağmen gönlümün etrafını.
Beni aşklarımdan uslandırmıyorsun,
Her seferinde sarmalıyorsun.
Direncin gücünü veriyorsun bana.
Kıyamıyorum…
Şekerli ağladın dizlerimde.
Kendi’nden geçmiş,
Yorgundu vedan.
Ağzın yarım!
Hiç uykum gelmiyor,
Ya Hu!
Bugün ağırdı bayağı,
O'ndandır.
Toprak ağırdı,
Şekerli ağladın dizlerimde.
Ninniler yalnızca uyumaya.
Geçer ninenin toprak korkusu.
Yansımalar geri vurmalara.
Gizler vahşetin aşk huzurunu.
Bencilliğindir seni büyüten.
Tekrar tekrar diriltiyor sonsuzluğu O
Yok’a beyaz dökülüyor
Var’ı yaratabil diye turuncudan.
Sonsuza erenlerin ardından
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!