Gülçin Demirci Şiirleri - Şair Gülçin De ...

Aşk bir canlı,
Doğar ummadığın kıyıcıktan, aracıktan…
Bazen bir bakıştan, bazen güzel bir kelamdan,
Bazen de tatlı bir mimikten,
Bebektir,umutla gelir,
Işık olur karanlığa,

Biz buz rengi ne adamlar ısıttık

Üşüsek de yüreğimizden.

Eksiltmedik umudu

Ölüm paklasın varsın

İçimdeki karayı

Ben artık sustum

Bir tek şiirler yalan söylemez
Bu yüzdendir
Gözlerine hasretliğim...

Ağzın. kurşun deposu, dilin mavzer
Sana hedeftir suskunluğum
Hadi vur!

kalem
dilden dökülmeyen bütün seslerin ağırlığını
sitemsizce
incecik ucunda taşırken;

bir tek o tanıktır

Sana hep anlattım,
Sevgi yaşamın anlamıdır,
Saygının koynunda yaşar,çoğalır,çağlar
Öfkede ölür diye…
Ölümün ötesinden öte olur mu,
Ölüler haykırır mı öfkeyi, kıskanmayı bilir mi?

Kendime gittim dün sabah
Burası Meriç
Burası Arda

Ötelemenin yakıcı zehrini içtikten sonra
Anladım zamanın kıyan vefasızlığını
Su gibi kayıp gitmiş avuçlarımdan tenezzülsüz
Yangılar bırakmış söngüsü olmayan
Alevi yeni sayfalarımın yüzünü dağlar

Biz;
Ne yangınlar söndürdük zulamızda
Kimseyi boğmadık dumanıyla
Kendi soluğumuzdan başka...