Gülçin Demirci Şiirleri - Şair Gülçin De ...

eğer bir gün susarsa kuşlar

sessiz çığlıklar yırtarsa kulaklarını

Bil ki toprağı öpmüşüm alnından

Bir gün bitecek susmalarım

Soğuk gülüşler gibi

Özünü yüzüne çarpacağım

Kaldırma laylaylom örtümü
Moruma boyanırsın çocuk
Ben beyaz gülüşlü mor kadın

Ay gözlerime diken batar
Kızıla boyanırsın çocuk

Demiştin ya

Keşke
Keşke
İnanabilsem ağladığına
Düşerim belki yine ayak parmağına

bütün doğrularımız doğruydu önce

örtüştüğümüz toprak doğru
içtiğimiz su
ıslandığımız yağmur

Diren olmalı adın senin

Karanfildir dökülen gözlerinden

Yazması tuza bulanır anacığım
Yüreği köze...

Burnumun ucunda ak dikenler beslerim
Gülüm açacak kustuğumda

Kanatlarını saklamış bir şahin
Gözlerinde birikmiş
Bütün susların

Bakir ormanlarda salınan ürkek maral
Çıkılır mı güzel de olsa önüne aslanın
Sürek avı doğasında var

Yala şimdi kanını yaranı sar

Nasıl baktıysa, bakışıma
Ya ben rengini sakladım gözlerimin
Ya o karadan habersiz...

Çiyanların acı eşiği düşüktür
Bü yüzdendir
Dışarıda oluşu dişlerinin

Ankalarınki yüksek