Özlemler ulaşıldıklarında
Önemlerini yitirirler
Önemsiz olmamak içindi
Bilirim hasretlerin
Ama
Ben seni can gibi severim bilirsin
Ben senin devrimci ruhunu seviyorum umut
Her yeri öpüşümdeki sıcaklığını
Zifti bakışlı göletleri ve çingene mutsuzluklarımı
Zindan karası mağara sularına akıtışını seviyorum
Kaldırımda yürüyorken dün
Mucizeydi gördüğüm
Minicik bir menekşe, mor mor gülümsüyordu geçenlere
Üç milimetreyi geçmez büyüklüğü
Gün ışığı
Her sabah araladığında perdemi
Düşer içime darlıkların her türü
Kanar
Yanar
Bir netliğe ulaşmanın huzuru var içimde
Alabora olmuşluğun sonrasında
Gemim deniz üstünde
Bütün rotalara inat
Çıkarıp attım dümeni
çekelim sözümüzden kalkanlarımızı
bak düşürdüm kılıçlarımı gözlerimden
elimde rağmen gülden bir demet
el değil can olmaktır derdim
yaşamın satıraralarına saklanmaz yalnızlık
Senden geliyorum
Ayyaş bir yolcuyum içimin sokaklarında
Ne çok yanmışım cehenneminde
Kavruk bir karanlığın ıssızlığındayım
Buzdan bir rüzgar nefesin
bana korkak deme
korkak değilim ben
kocamandı çocuk yüreğim
sizi tanımadan önce
sevginin bin türü
çiçek açardı bahçemde...
Bu kent kalabalık harman yeri
Nereye kaçsam ben çıkıyor
Sokaklarında öldürülmüş eylül cinayetleri
Kutlarım. Çok güzel şiirler yazıyorsunuz. Hepsi de sıra dışı, tekrar tekrar okunmaya değer eserler. Sağlıklı mutlu günler dilerim.
hocam saygılar şiirlerinizi beğenmemek eldedeğil duygu yoğunluğu çok güzel daha çok şiirler bekliyoruz sizden üretmeye devamedin sevgi ve hoşgörüyü tüm ülkeye yayalım armegedon 1453 ten saygılar