Bir ismin varsa şiirde yankı bulan,
O sensin Gülce — gülüşüyle baharı getiren.
Adınla başlar her sabah içimde,
Adınla susar en derin sitemim gecede.
Gülce,
Bir rüzgâr esti saçlarından,
Kalbim savruldu çocukluğum gibi.
Adını duyunca titrer oldu zaman,
Sanki her hecede gizli bir sevgi.
Gözlerin...
İçinde sustuğum eski şarkılar var,
Baktıkça kaybolurum,
Bulamam kendimi,
Yalnız seni bilirim o anlarda.
Bir çiçeğin narinliği var sende,
Ama dikenini de saklıyorsun içte.
Dokundum bir gün —
Ve anladım:
Sevmek, bazen can acısıyla büyür Gülce.
Şimdi her şiirde sen varsın biraz,
Her satırda gül, her cümlede gece.
Seninle başlar, seninle biter
Bende suskun kalan her hece.
Kayıt Tarihi : 30.5.2025 18:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!