Açar gönül toprağında, bir gül;
Gelen vurur giden vurur;
Rengi kan kırmızı; kokusu yanık yanık...
Gül içten içe kanar.
Gül kanar mı? kanar ya...
Yoktur hiç bir tanık, bir kendini bilmez bir gözü kara;
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Aslında gül rengini bülbülün kanından alarak kırmızı olmuş saygıdeger hemşerim onun hıkayesıde başka ama sızde güzel bir şekılde anlatmışsınız kutlarım selam ve saygılarımı sunarım efendım
selami
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta