Açar gönül toprağında, bir gül;
Gelen vurur giden vurur;
Rengi kan kırmızı; kokusu yanık yanık...
Gül içten içe kanar.
Gül kanar mı? kanar ya...
Yoktur hiç bir tanık, bir kendini bilmez bir gözü kara;
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Aslında gül rengini bülbülün kanından alarak kırmızı olmuş saygıdeger hemşerim onun hıkayesıde başka ama sızde güzel bir şekılde anlatmışsınız kutlarım selam ve saygılarımı sunarım efendım
selami
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta