1952 - Mechul (hos geldi sefa geldi)
Her gül kendi toprağında kök salar,
çiçek açar, renginde, güneşine sevdalanır.
Diğer güller neden hüzünlensin,
gülün kendi toprağında goncalaşmasına.
İnsanlar ki halen öğrenemediler.
Dalında koparırken gonca gülü,
hiç acı çeker mi diye düşünmediler.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik



