Sanırdım hiç kimseyi sevmeyeceğimi;
Ama seninle anladım yanıldığımı.
Bırakma sakın sevgilim ellerimi!
Ruhumun bir parçası oldun şimdi
İçimde bir ses çağırır an ve an seni!
Gittiğin yollar uzak,
Aşka meylim tek tuzak;
Bugün seversin belki,
Yarın olursun uzak.
Git demesi kolay da
Ayrılığın beni sensiz yakaladığı gecelerde,
Adını söylediğim duyulur her kelimede.
Gözlerim seni ararken pencerelerden,
Rüyalarım seni izler gittiğin her yerde.
Artık kalmadı ayrılığa dayanacak gücüm,
Bir gün daha bitiyor tek gülüşünle,
Gidişin bitişim oluyor karanlık geceyle.
Yeşil yeşil büyüyor gözlerin,
Yüreğimi okuyorsun tek bakışınla.
Bir susuşun var seni bana anlatan,
Bana sevdayı soruyorsun.
“Adın Sevda’dır senin,
Aynaya bak! ” diyorum.
“Yok öyle değil.” diyorsun.
Bana aşkı soruyorsun.
Hayır diye başlamak söze
Ve bitirmek bazı şeyleri
Daha hiç başlamadan.
Gitmek uzaklara bulmak için
Hiç kimsenin bulamadığını.
İlk önce senin gözlerinden düştüm
Ve sonrası da geldi zaten.
Sevincim, umudum korkuya döndü
Ve sen gittiğinde anladım sensiz kaldığımı.
Dönersin sanmıştım günün birinde,
Hep son noktayı koymak istedim,
Biten bir hayatın ardından
Virgül koyanlara inat
Ve sonunda son noktayı koydum
Sen gidince biten hayata inat!
Fırsat olmamıştı henüz ve
Ay batmamıştı bu gece
Dün battığı gibi.
İlk korkunsa
Martıları bir daha görememek olmuştu
Enginlerdeki denizin üzerinde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!