Gül Aycan Şiirleri - Şair Gül Aycan

Bir sevdaya tutunup yaşamak bir hayatı,
Uyanmak kimsesizliğe yaşamı görmeden...
Bir sevdada arayıp hayatın anlamını,
Kaybetmek yaşanmışı yeniden ve yeniden...

Ekim 2004

Suya düşen bir yağmur damlası gibi
Kaybolmak istiyorum.
Sanki hiç yaşamamışım gibi
Yok olup gitmek...
Adımı silip yeni baştan yazmak istiyorum.
Kelimelerimde yaşamak

Hayatımdan bir sayfa daha kopardım işte.
Kopardım attım, bakmadım geriye.
Kendimi böylece kandırdım işte.
Yüreğimde bir ıssızlık kaldı senden geriye.

27 Şubat 2007

Artık bütün satırlarım tükendi.
Yazacak tek bir kelimem yok.
Heceler kelimelere dönüşmüyor,
Artık son şiirim de söylendi.

Mayıs 2007

Bir gecenin daha sonunda
Senin adın var dudaklarımda.
O kadar uğraştım
Seni unutmak için, unutamadım.

Kadehler boşalıyor birbiri ardınca.

Aşk bu, yalnızlık değil!
Gördüğün hayal değil!
Birinde acı ile ağlarken her an
Diğerinde sessizce hıçkırır sesin.

Yalnızlık zor zanaat,

Şimdi soruyorum sana, söyle sevgili!
Ellerimi uzatsam, tutar mısın yeniden?
Gözlerimi kapatsam, gelir misin yeniden?
Seni sevdiğimi söylesem, duyar mısın sesimi?
Günün birinde beni sever misin yeniden?

Ölüm gelir ve seni alır.
Vaktin yoktur dur bekle demeye.
Ölüm gelir ve seni alır.
Gideceksin başka çare yok.

Ölüm adım adım yaklaşırken ardından

Vardır senin de yüreğini burkan bir ân,
O ânı hatırla ve beni bırak bir ân.
Bir ân gelir, alır zaman seni de o ân;
Günahın ömrünce yaşar, sevabın bir ân...

Nisan 2005

Bir gün gelecek bir daha
'Bir gün gelecek' demeyeceğim.
Çünkü o zaman
O gün gelmiş olacak.

2002